Salon.com’da yayınlanan KATHLEEN DEAN MOORE imzalı yazıyı ilginize sunuyoruz.
Bir mantık profesörü, ısrarcı ve incelikli bir yanılgının iklim değişikliğiyle ilgili kamusal tartışmayı nasıl etkilediğini açıklıyor.
Ortaçağda avcılar, köpekleri ormanda sürükledikleri ölü bir tavşanın izine sürerek avlanmayı eğitiyorlardı. Köpekler tavşanın kokusunu duyunca ulumaya başlayınca, av bekçisi kırmızı ringa balığı dolu bir çuvalı sürükleyerek önlerindeki patika boyunca koştu. Kırmızı ringa balığı, kırmızı, pis kokulu bir olgunluğa kadar yaşlandırılmış tütsülenmiş balıklardır. Herhangi bir köpek kırmızı ringa balığının kokusunu takip etmek için yönünü değiştirirse, bekçi onu bir sopayla dövüyordu. Böylece köpekler yanlış ağaca havlama tuzağına düşmemeyi öğrendiler.
Bu uygulama, en iyi bilinen yanılgı türlerinden biri olan kırmızı ringa balığı yanılgısının adaşı haline geldi . Bir felsefe profesörü olarak bu yanılgıyı öğrencilerime şu şekilde açıklıyorum: Eğer argüman rakibinizin istediği yönde gitmiyorsa, yaygın bir strateji – her ne kadar yanıltıcı ve onursuz olsa da – sizi rahatsız edecek bir konuyu gündeme getirerek dikkati asıl meseleden uzaklaştırmaktır. birincisiyle yalnızca yüzeysel olarak ilişkilidir.
Eğer kolektif felsefi okuryazarlığımız daha iyi olsaydı, bu yanılgının fosil yakıt endüstrisi, petrokimya endüstrisi ve bizi bu yola sürükleyecek yoldan saptırmak isteyen bir grup diğer kötü aktör için son derece işe yaradığını fark edebilirdik. onların ihlallerini tam olarak kavramamız için bize. Buna kanmaya devam etmemeliyiz.
Ama yapıyoruz. Her defasında asıl mesele önümüzde duruyor ve kendimizi çok daha az önem taşıyan bir yan meselenin ardından uluyarak buluyoruz. Öğrencilerime sınav yaparım: Açıklayın, örnekler verin.
Işte bir tane. Vinil klorürle dolu otuz sekiz demiryolu vagonu Doğu Filistin, Ohio’da raydan çıktı ve alev aldı. Yanıcı bir petrol ürünü olan vinil klorür güçlü bir kanserojendir. Yakıldığında , artık kasabaya nüfuz eden başka bir kötü kanserojen olan dioksin üretiyor . Tanıdık bir kalıp izledi: raydan çıkma konusunda ağıtlar; bir dizi muhabir; Kongre’de bir tartışma. Son olarak politikacılar, yorumcular ve öfkeli vatandaşlar şu soruları sordular: Demiryollarını nasıl cezalandıracağız? Demiryollarını nasıl daha güvenli hale getirebiliriz?
Bunlar yanlış sorular. Bilmek istediğim şey, neden aklı başında bir insanın ABD petrokimya endüstrisinin karaciğer, akciğer ve beyin kanserine neden olan yıllık 7,2 milyon ton zehir üretmesine ve bunu polivinil klorür olarak su borularında, oluklarda, kauçukta dağıtmasına izin verdiğidir. ördekler ve My Little Pony bebeklerim?
Bir başka şaşırtıcı örnek: Oregon’un Eugene şehri, kasabanın fosil yakıt kullanımını azaltmak amacıyla yeni konut inşaatlarında doğal gaz altyapısını yasakladı . Bu tür yasaklar benzer türden bir el sıkışmaya yol açtı; köşe yazıları ve yorum bölümlerinde sorulan soru şuydu: “Sırf karbon emisyonlarını azaltmak için bizden gaz sobalarımızı feda etmemizi nasıl isteyebilir? “
Karbon dioksiti azaltmanın en iyi yolu, fosil yakıtları yakmayı durdurmaktır; karbonu her türlü karmaşık yoldan ayırmaya adanmış tamamen yeni bir endüstri geliştirmek için milyarlarca dolar harcamak değil.
Bu yanlış soru. Bilmek istediğim şey, geçen yıl küresel kârdan 4 trilyon dolar kazanan, üzerimizdeki kontrolü pastırma ve yumurta pişirmeye kadar uzanan bir fosil yakıt endüstrisini desteklemek için halihazırda ne gibi fedakarlıklar yaptığımızdır. Ekolojist Carl Safina’nın dediği gibi: “Küçük, geçici ve zararlı olanı uzatmak için büyük ve kalıcı olanı feda ederek paramızı feda ediyoruz. İsrafı korumak için hayvanları, barışı ve çocukları feda ediyoruz – aynı zamanda küçümseyenleri zenginleştiriyoruz biz.” Asıl soru gaz sobalarından fedakarlık etmek değil. Soru şu: Evlerimizde bile kendimizi fosil yakıt endüstrisinin demir pençesinden nasıl kurtarabiliriz?
Bu hilenin fosil yakıt dünyasından bir başka örneği de karbon tutumu fikridir. Atmosfere yayılan karbondioksiti nasıl yakalayabiliriz? Mühendisler bunu beton bloklara yerleştirmeyi öneriyor. Onu yer altı mağaralarına borularla aktarın, yosun çiçeklerinde, bataklıklarda veya ahşap çerçeveli gökdelenlerde saklayın.
Açıkçası, eğer Dünya’nın yaşanabilir kalmasını istiyorsak, havadaki fazla karbondioksiti temizlememiz gerekiyor . Ancak atmosferdeki karbondioksit yükünü azaltmanın en iyi ve en hızlı yolu, fosil yakıtların yakılmasını durdurmaktır ; karbonu her türlü karmaşık yoldan ayırmaya adanmış tamamen yeni bir endüstri geliştirmek için milyarlarca dolar harcamak değil. Kömür santrallerini kapatın. Petrol ve gaz sondajını aşamalı olarak sonlandırın. Petrol ve gaz sondajını nasıl durduracağımıza dair gerçek soruyu ele alarak, bu dahi mühendisleri tekrar yoluna sokun.
Bireysel olarak karbon ayak izinizi nasıl hesaplayıp azaltabileceğinizi sormak büyük ölçüde yanlış soruyu sormaktır.
Ve işte büyük bir soru: İklim konusunda endişe duyan insanlar, yaşam tarzları nedeniyle yılda kaç ton karbondioksit saldıklarını hesaplamak için yıllardır titizlikle bir tür iklim ayak izi “hesaplayıcısı” kullandılar; ve buna bağlı olarak iklim değişikliği konusunda kişisel olarak ne kadar suçu üstlendikleri. Muhtemelen bilmedikleri şey, karbon ayak izi hesaplayıcı fikrinin ilk olarak British Petroleum’daki dahiler tarafından icat edildiğidir; korumayı teşvik etmek için değil, tüketicilerin dikkatini kendi emisyonlarına odaklamak ve dikkatlerini kıyaslanamayacak kadar büyük emisyonlardan uzaklaştırmak için. sektörün kendisi.
Ancak bireysel olarak karbon ayak izinizi nasıl hesaplayıp azaltabileceğinizi sormak büyük ölçüde yanlış soruyu sormaktır. Dünyanın yıllık sera gazı emisyonlarının tahmini yüzde 0,00000005’ini azaltmak için ne yapabileceğimi bilmek istemiyorum . Big Oil’in, 2021’de 37.190.000.000 metrik ton CO2 olan sera gazı emisyonlarının yüzde 73’ünü aşamalı olarak ortadan kaldırmak için ne yapacağını bilmek istiyorum. Elbette fosil yakıt endüstrisi beni kompostun içine sokmayı tercih eder . fosil yakıt ekonomisinin hegemonyasını destekleyen siyasi anlaşmaların kapalı kapılarının altını koklamak yerine arka bahçemde.
Bu da bizi son örneğime götürüyor. Bir sonraki Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı (bu yıl COP28 kısaltmasıyla bilinen, iklim krizini çözmek için dünyanın küresel toplantısı) önceki tüm COP konferansları gibi, iklim değişikliğinin yol açtığı zararın ülkelerin nasıl tazmin edileceğine dair sonsuz tartışmaları içerecek; deniz suyunun ekili alanlara taşmasını önlemek için set ve setlerin nasıl finanse edileceği; ve tahmini bir milyar iklim mültecisinin nasıl beslenip barındırılacağı. Kanallara ve gıda maddelerine şükürler olsun, ama şunu not edin: bu sorular şu anda önemli çünkü onlarca yıldır dikkatimizin o büyük kanlı sorudan uzaklaşmasına izin verdik: dünya her şeyi yakıp kül etme sürecinden ne kadar hızlı ve tamamen geçebilir? Fosil yakıt ekonomisini çökertip onun yerine kısıtlama ve yenilenme ekonomisini mi koyacağız?
Öğrencilerime, yanlış ringa balığı yanılgısına karşı savunmanın en iyi yolunun, onu ismiyle söylemek olduğunu söylüyorum – “Ah, bu yanlış bir ringa balığı, bizi asıl meseleden uzaklaştırmayı amaçlayan bir soru” – ve sonra bunu yeniden ifade etmek asıl mesele – “Tüm dikkatimizi buradaki asıl meseleye odaklayalım: Fosil yakıt endüstrisinin, görünüşte bitmek bilmeyen ve kesinlikle utanmaz kâr arayışı içinde, gezegenin yaşamı sürdüren sistemlerini yok etmesini nasıl durdurabiliriz?” “?
Öğrencilerime uyanık olmanız gerektiğini ve akıllı olmanız gerektiğini söylüyorum çünkü sizi aldatacak kişiler bilgili profesyonellerdir. Ancak profesyoneller ciddi bir hata yapıyorlar; bu da ortalama bir Amerikalının Cocker Spaniel’den çok daha akıllı olmadığını ve bu nedenle kolaylıkla yanıltılabileceğini varsaymaktır. Önümüzdeki iş onların hatalı olduğunu kanıtlamak.
